Het is echter altijd goed om te beseffen dat blijde ogen dezelfde werkelijkheid anders zien dan droevige ogen. En het is volstrekt onvruchtbaar om voor complexe maatschappelijke ontwikkelingen, zoals de ontkerstening van onze cultuur, zondebokken te zoeken. Juist orthodoxe christenen zouden weet moeten hebben van het verschil tussen kritiek en laster. Opbouwende kritiek kan, zeker ook binnen de christelijke gemeenschap, heilzaam zijn. Maar respectloze laster is echt een brug te ver. Je kunt niet opkomen voor de eer van God en ondertussen medemensen met kwaadsprekerij en suggestieve opmerkingen beschadigen. In die zin wil ik pleiten voor een heilzame wacht bij onze tong en bij het toetsenbord van onze computers. Eerst even nadenken voordat giftige boodschappen, die de kerkelijke zaak geen goed doen, de wereld worden ingezonden.
En Mgr. De Korte heeft gelijk! Het doet onze zaak geen goed wanneer we alles maar ongeremd en ongegeneerd roepen en schreeuwen. Wanneer we de ander niet als mens maar als ding gaan benaderen. Kritiek mag, en een beetje scherpte en sarcasme, zoals we dat bijvoorbeeld bij Chesterton aantreffen, heeft zeker ook zijn charme. Maar dat is nog heel wat anders dan het verbaal op elkaar inbeuken. Het is altijd goed te beseffen dat zelfs de ergste liberaal uit liefde voor de Kerk handelt. Hij wil de Kerk redden door haar in zijn ogen weer inhoud en elan te geven. Hij zit er ondanks zijn goede bedoelingen natuurlijk jammerlijk naast, en dat moet hem ook haarfijn uitgelegd worden. Maar ik denk dat, en niet alleen uit tact, maar ook uit respect voor de persoon, de goede bedoelingen altijd voor ogen moeten worden gehouden. Dit behoort dan die mildheid met zich mee te brengen, die juist noodzakelijk is om de ander te raken, hem dichter bij de waarheid te brengen. Dat is wat Mgr. De Korte wil zeggen.
Natuurlijk is het zo dat er van vrijzinnige hoek in de afgelopen 40 jaar soms ook liefdeloos, althans bezien vanuit orthodox gezichtspunt, is gehandeld. Hierdoor zijn diepe wonden geslagen. Wonden die wanneer je ze tegen komt, en ja ik ben ze geregeld tegen gekomen, en heb ook zelf op het punt gestaan eraan ten prooi te vallen, je vervullen met een bedroefdheid die pijn doet. Het is goed te beseffen dat deze wonden er al zijn, en dat mensen hieruit handelen. Dit besef zou eigenlijk ook mild moeten stemmen.
Natuurlijk is het het beste om in nette bewoordingen duidelijk te maken wat je vindt. Maar wat moet je als die nette boodschap stelselmatig genegeerd wordt en de misstanden dóórgaan? In die zin kan ik het begrijpen dat bijv. Observatrix en Theodorus hun toevlucht tot andere middelen zoeken.
BeantwoordenVerwijderenWat zo jammer is aan de reactie van Mgr De Korte, is dat hij alleen over de vorm spreekt en totaal niet op de inhoud ingaat. Ook niet in zijn vervolgreactie in ND van 26 augustus. Zie hier voor een uitgebreide reactie van mijn hand.
Het gaat die 'verzuurde' bloggers niet om het vinden van een zondebok, maar om het vinden van een oplossing. En die ligt allereerst bij het Nederlandse episcopaat. We zijn nu eenmaal lid van een Kerk met een hiërarchische structuur en de bal ligt bij de bisschoppen om de vele misstanden in onze Kerkprovincie een halt toe te roepen. Laatste Dag schreef hierover een briljante bijdrage. Mogen Mgr De Korte en de andere bisschoppen die ter harte nemen!