zaterdag 18 juli 2009

De sandaal van ons heil en andere zaken

Credimus Bootcamp Maarheeze 2009 – een verslagje
Het bootcamp was net zoals vorig jaar een groot succes. Spannend was het wel, voor de eerste keer dat ik iets dergelijks mee organiseerde. Zou het lukken, heeft iedereen het wel naar zijn zin, lukt het allemaal met de sprekers, is er niet te veel van dit, of te weinig van dat, zou het allemaal lukken met het sanitair, klopt de tekst van de vespers wel, enz. enz. De spanning begon een week van te voren echt toe te nemen, er vielen sprekers uit, de vespers (monastiek en Latijn) moesten grotendeels nog worden uitgetypt, de precieze aansluiting van de douches en de wc's was nog niet zeker enz. enz. Maar al met al kwam alles op zijn pootjes terecht en hadden we een leuke, interessante en vruchtbare week, met her een der een typefoutje in het monastieke getijdengebed – zo veranderde de kelk (calicem) van ons heil in de sandaal (calcem) van ons heil. Maar gelukkig wist broeder Hugo – 'onze' kluisbroeder – het allemaal weer recht te breien; ondanks de verschillende versies van de Vulgaat en de gewijde maagd die plotseling opdook waar zij niet op hoorde te duiken.
De accommodatie was perfect. Een prachtig grasveld in de tuin van de pastorie achter de kerk, waar het heel goed kamperen was. Er was een douche en wc-wagen gehuurd. De aansluiting was een kraantje op het kerkhof, dat niet helemaal tegen de druk bestand bleek te zijn en tijdens gebruik enigszins begon te lekken. Met wat ducktape was het probleem wat in te dammen, maar desondanks bleef hij lekken. Dus het kraantje alleen tijdens gebruik openzetten was het devies. (Nu hebben we voor de volgende keer wel een betere aansluiting gevonden). De afvoer daar zou Patrick voor zorgen... en dat heeft hij uiteindelijk dan ook met behulp van een schop gedaan. De lezingen, het eten, en het gezellig samenzijn was in het parochiecentrum, dat zich tussen de kerk en de pastorie bevond. Een leuk onderkomen. De H. Mis en het getijdengebed vond plaats in de kerk. Een prachtige kerk met overigens ook nog interessante klokken.
De lezingen waren interessant, zeer goed en afwisselend. Kapelaan Visser beet de spits af met een lezing over ecclesiologie – de leer over de Kerk. De vele lagen en facetten van dat wat kerk is passeerden de revue. Het instituut, de hiërarchie, de lijdende, strijdende en zegevierende kerk, de gemeenschap van de heiligen, het mystiek lichaam van Christus. De tweede lezing, maandag ochtend, zou eigenlijk door pastoor Heemels worden verzorgd. Jammer genoeg was hij op het laatste moment verhinderd, en moest er vervanging worden gezocht. Deze vervanging werd gevonden in de vorm van Patrick, mede organisator en seminarist. Een interessant lezing over Sint Paulus en de Liturgie alsmede enkele andere aspecten van de liturgie waaronder met name de gebedsrichting. Chapeau Patrick! 's Middags was het woord aan diaken Peter Vermaat met een filosofische uiteenzetting over het Godsverlangen en de moderne wereld, waarin alles verknipt wordt. De volgende morgen hield onze eigenste broeder Hugo een lezing over de heiligenverering, hun ontstaan en waarde. Zoals gebruikelijk zeer goed, interessant en diepgaand en doorspekt met de hem kenmerkende gort droge humor (sint Ursula en de elfduizend maagden alsmede sint Komkommer). Hierna volgde de meest indrukwekkende lezing van heel de week, pastoor Broers hield samen met de heer Dorremans een lezing over de Heilige pater Karel Houben. Pastoor Broers vertelde over het leven van de Heilige en diens heiligspreking. De heer Dorremans vertelde vervolgens op indrukwekkende wijze over zijn devotie voor de Heilige pater Karel, zijn ziekbed – hoe zijn darmen helemaal lek en verkleefd waren – en zijn wonderbaarlijke genezing op voorspraak van pater Karel; de genezing die door Rome werd erkent en uiteindelijk tot de heiligverklaring van pater Karel heeft geleid. Het blijde en levend geloof van de heer Dorremans maakte op ons allen een diepe indruk. De woensdag was lezingvrij en werd gevuld met uitslapen, het beklimmen van de klokkentorens van Maarheeze (en het vervolgens de hele dag nog na horen galmen van de aldaar aanwezige klokken) en een kort bezoekje aan de Achelse kluis. Donderdag waren de laatste twee lezingen. De eerste lezing was van onze kapelaan, kapelaan Van Dijk, over zijn favoriete paus de eerbiedwaardige Pius XII (alom tegenwoordig in de pastorie). De laatste lezing was aan pastoor Mennen en ging over de plaatst van de Heiligen in de Liturgie en dan met name in het Romeinse Canon. Voor al het vertoog over de verschillende betekenissen van gemeenschap der Heiligen was zeer interessant – alleen heb ik al mijn aantekeningen laten liggen en is mij alleen nog maar bij gebleven dat ik het zeer interessant vond, bah.
Naast de lezingen, twee per dag, bestond de dagindeling uit de getijden (lauden, sext, vespers en completen) een H. Mis en (de mogelijkheid tot) aanbidding van het Allerheiligste. Hetgeen de dagen een ritme van gebed gaven en als het ware alles in gebed inbedden. Daarnaast was er ook nog tijd (gelukkig maar ;) ) voor gezellig samenzijn, met en zonder een glaasje. Het werd dan ook vaak laat, en de volgende ochtend was het dan heel moeilijk om op te staan...
Al met al een vermoeiende week maar toch ook juist weer een week waar je tot rust komt, samen bidt, samen leert over het geloof en samen het geloof beleeft. Samen kerk zijn, je verbonden voelen met heel de Kerk, met de Gemeenschap der Heiligen, het thema van bootcamp dit jaar. En aan de (soms stuiterende) reacties van de deelnemers te zien een zeer geslaagde week, voor herhaling vatbaar.