Mogen heilige dingen verkapt en verborgen worden met obscure woorden?

Samenvatting uit St. Thomas van Aquino, On the Trinity, 2:4 ANTWOORD: Het woord van de leraar hoort zo te zijn gevormd dat het de toehoorder helpt en geen kwaad doet. Er zijn dingen die de toehoorder geen kwaad doen, maar ook dingen die de toehoorder schaden. Dit kan op twee manieren. Ten eerste, wanneer de geheimen van het geloof worden onthuld aan ongelovigen die van het geloof gruwen en er mee spotten (Mat_7.6). Ten tweede, wanneer fijngevoelige zaken worden voorgelegd aan ongeleerden, die de zaak niet helemaal kunnen begrijpen, en daardoor in dwaling worden gebracht (1_Corintiërs_3.2). Hierover zegt Glosse van Gregorius (Exodus_21.33) ´Hij die hoge dingen begrijpt in de Heilige Schrift, beschermt zijn mening met zwijgen voor hen die niet in staat zijn ze te begrijpen, omdat hij door een schandaal veel kwaad kan doen bij de eenvoudige gelovige of de ongelovige kan hinderen te gaan geloven´. Er moet onderscheid worden gemaakt tussen wat publiekelijk wordt gezegd en wat aan de wijze wordt getoond. Daarom zegt Augustinus (over_de_Christelijke_Leer 4.1.9.23), ´Er zijn dingen waarvan, hoe vaak en welbekwaam ze ook worden besproken, de volledige kracht niet wordt begrepen. Deze behoren nooit of alleen om een dringende reden publiekelijk te worden gezegd.´ Dit onderscheid kan niet worden gemaakt bij het schrijven, omdat boeken, eens geschreven in ieders handen kunnen vallen, en daarom behoren ze te worden toegedekt met een bedekt taalgebruik.